مدح و شهادت امام حسن عسکری علیه‌السلام
باید که دنیا فصل در فصلش خزان باشد وقـتی که با تو اینچـنین نامهـربان باشد ای کاش که من نیز امشب زائرت بودم جایی که فرزندت در آنجا روضه خوان باشد دریایی از درد و غریبی موج خواهد زد پـای حسن هـرگاه جـایی در میان باشد وقتی حسن باشی دگر جای تعجب نیست سقـف مـزارت هم زمانی آسـمـان باشد وقتی حسن باشی دگر جای تعجب نیست وضعت میان خانه چون زندانیان باشد وقتی حسن باشی دگر جای تعجب نیست خـون دلت از کنج لب‌هایت روان باشد آری حسن بودی ولی هرگز ندیدی که گلبرگ روی مادرت چون ارغوان باشد سخت است تشنه باشی و لبهای لرزانت حـتی بـرای آب خـوردن نـاتـوان بـاشد هنگـام برخـورد لبت با کاسۀ آب است وقت گـریز روضه‌هـای خـیزران باشد |